Σμάλτο Αυτοκόλλητο Σύρμα Διπλής Επίστρωσης Βερνικωμένο Σύρμα

Περιγραφή προϊόντος

Αυτά τα εμαγιέ σύρματα αντίστασης έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως για τυπικές αντιστάσεις, αυτοκίνητα
εξαρτήματα, αντιστάσεις περιέλιξης κ.λπ. χρησιμοποιώντας την καταλληλότερη για αυτές τις εφαρμογές επεξεργασία μόνωσης, αξιοποιώντας πλήρως τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της επίστρωσης σμάλτου.

Επιπλέον, θα πραγματοποιήσουμε μόνωση με επίστρωση σμάλτου σε σύρμα πολύτιμων μετάλλων, όπως σύρμα αργύρου και πλατίνας, κατόπιν παραγγελίας. Παρακαλούμε χρησιμοποιήστε αυτήν την επιλογή παραγωγής κατόπιν παραγγελίας.

Τύπος γυμνού κράματος καλωδίου

Τα κράματα που μπορούμε να κάνουμε σμάλτο είναι σύρμα από κράμα χαλκού-νικελίου, σύρμα Constantan, σύρμα μαγγανίνης, σύρμα Kama, σύρμα από κράμα NiCr, σύρμα από κράμα FeCrAl κ.λπ.

Μέγεθος:

Στρογγυλό σύρμα: 0,018mm~2,5mm

Χρώμα μόνωσης σμάλτου: Κόκκινο, Πράσινο, Κίτρινο, Μαύρο, Μπλε, Φυσικό κ.λπ.

Μέγεθος κορδέλας: 0,01mm*0,2mm~1,2mm*5mm

Μοζ: 5 κιλά ανά μέγεθος

Περιγραφή χαλκού:

Χαλκόςείναι ένα χημικό στοιχείο με σύμβολοCu(από τα λατινικά:χαλκός) και ατομικό αριθμό 29. Είναι ένα μαλακό, εύπλαστο και όλκιμο μέταλλο με πολύ υψηλή θερμική και ηλεκτρική αγωγιμότητα. Μια φρεσκοεκτεθειμένη επιφάνεια καθαρού χαλκού έχει κοκκινωπό-πορτοκαλί χρώμα. Ο χαλκός χρησιμοποιείται ως αγωγός θερμότητας και ηλεκτρισμού, ως δομικό υλικό και ως συστατικό διαφόρων μεταλλικών κραμάτων, όπως το ασήμι που χρησιμοποιείται σε κοσμήματα, το χαλκονικέλιο που χρησιμοποιείται για την κατασκευή ναυτιλιακών ειδών και νομισμάτων και το κοσταντάν που χρησιμοποιείται σε μετρητές τάσης και θερμοστοιχεία για τη μέτρηση θερμοκρασίας.

Ο χαλκός είναι ένα από τα λίγα μέταλλα που μπορούν να εμφανιστούν στη φύση σε άμεσα χρησιμοποιήσιμη μεταλλική μορφή (φυσικά μέταλλα). Αυτό οδήγησε σε πολύ πρώιμη ανθρώπινη χρήση σε διάφορες περιοχές, περίπου από το 8000 π.Χ. Χιλιάδες χρόνια αργότερα, ήταν το πρώτο μέταλλο που τήχθηκε από θειούχα μεταλλεύματα, περίπου το 5000 π.Χ., το πρώτο μέταλλο που χυτεύτηκε σε σχήμα σε καλούπι, περίπου το 4000 π.Χ. και το πρώτο μέταλλο που αναμείχθηκε σκόπιμα με ένα άλλο μέταλλο, τον κασσίτερο, για να δημιουργηθεί χαλκός, περίπου το 3500 π.Χ.

Οι συνηθέστερες ενώσεις που συναντώνται είναι τα άλατα χαλκού(II), τα οποία συχνά προσδίδουν μπλε ή πράσινο χρώμα σε ορυκτά όπως ο αζουρίτης, ο μαλαχίτης και το τυρκουάζ, και έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως και ιστορικά ως χρωστικές ουσίες.

Ο χαλκός που χρησιμοποιείται σε κτίρια, συνήθως για στέγες, οξειδώνεται σχηματίζοντας μια πράσινη πρασινάδα (ή πατίνα). Ο χαλκός χρησιμοποιείται μερικές φορές στην διακοσμητική τέχνη, τόσο στη στοιχειακή του μεταλλική μορφή όσο και σε ενώσεις ως χρωστικές. Οι ενώσεις του χαλκού χρησιμοποιούνται ως βακτηριοστατικοί παράγοντες, μυκητοκτόνα και συντηρητικά ξύλου.

Ο χαλκός είναι απαραίτητος για όλους τους ζωντανούς οργανισμούς ως ιχνοστοιχείο της διατροφής, επειδή αποτελεί βασικό συστατικό του συμπλόκου αναπνευστικού ενζύμου κυτοχρώματος c οξειδάσης. Στα μαλάκια και τα καρκινοειδή, ο χαλκός είναι συστατικό της χρωστικής του αίματος, της αιμοκυανίνης, η οποία αντικαθίσταται από την αιμοσφαιρίνη σε σύμπλοκο σιδήρου στα ψάρια και άλλα σπονδυλωτά. Στους ανθρώπους, ο χαλκός βρίσκεται κυρίως στο ήπαρ, τους μύες και τα οστά. Το σώμα των ενηλίκων περιέχει μεταξύ 1,4 και 2,1 mg χαλκού ανά κιλό σωματικού βάρους.

Τύπος μόνωσης