Είναι ένα χημικό στοιχείο με το χημικό σύμβολο Ni και τον ατομικό αριθμό 28. Είναι ένα λαμπερό ασημί λευκό μέταλλο με νότες χρυσού στο ασημί λευκό χρώμα του. Το νικέλιο είναι ένα μέταλλο μετάπτωσης, σκληρό και όλκιμο. Η χημική δραστηριότητα του καθαρού νικελίου είναι αρκετά υψηλή και αυτή η δραστηριότητα μπορεί να φανεί στην κατάσταση σκόνης όπου η δραστική επιφάνεια μεγιστοποιείται, αλλά το χύμα μέταλλο νικελίου αντιδρά αργά με τον περιβάλλοντα αέρα επειδή έχει σχηματιστεί ένα στρώμα προστατευτικού οξειδίου στην επιφάνεια . πράγματα. Ακόμα κι έτσι, λόγω της αρκετά υψηλής δραστηριότητας μεταξύ νικελίου και οξυγόνου, εξακολουθεί να είναι δύσκολο να βρεθεί φυσικό μεταλλικό νικέλιο στην επιφάνεια της γης. Το φυσικό νικέλιο στην επιφάνεια της γης περικλείεται σε μεγαλύτερους μετεωρίτες νικελίου-σιδήρου, επειδή οι μετεωρίτες δεν έχουν πρόσβαση στο οξυγόνο όταν βρίσκονται στο διάστημα. Στη Γη, αυτό το φυσικό νικέλιο συνδυάζεται πάντα με σίδηρο, αντανακλώντας ότι είναι τα κύρια τελικά προϊόντα της πυρηνοσύνθεσης σουπερνόβα. Γενικά πιστεύεται ότι ο πυρήνας της γης αποτελείται από μίγμα νικελίου-σιδήρου.
Η χρήση του νικελίου (φυσικού κράματος νικελίου-σιδήρου) χρονολογείται από το 3500 π.Χ. Ο Axel Frederick Kronstedt ήταν ο πρώτος που απομόνωσε το νικέλιο και το όρισε ως χημικό στοιχείο το 1751, αν και αρχικά μπέρδεψε το μετάλλευμα νικελίου με ορυκτό χαλκού. Το ξένο όνομα του νικελίου προέρχεται από τον άτακτο καλικάντζαρο με το ίδιο όνομα στον θρύλο των Γερμανών ανθρακωρύχων (Νίκελ, που είναι παρόμοιο με το ψευδώνυμο «Old Nick» για τον διάβολο στα αγγλικά). . Η πιο οικονομική πηγή νικελίου είναι ο λιμονίτης σιδηρομεταλλεύματος, ο οποίος γενικά περιέχει 1-2% νικέλιο. Άλλα σημαντικά ορυκτά για το νικέλιο περιλαμβάνουν τον πενταλαντίτη και τον πεντλαντίτη. Οι σημαντικότεροι παραγωγοί νικελίου περιλαμβάνουν την περιοχή Soderbury στον Καναδά (που γενικά πιστεύεται ότι είναι κρατήρας πρόσκρουσης μετεωρίτη), η Νέα Καληδονία στον Ειρηνικό Ωκεανό και το Norilsk στη Ρωσία.
Επειδή το νικέλιο οξειδώνεται αργά σε θερμοκρασία δωματίου, γενικά θεωρείται ότι είναι ανθεκτικό στη διάβρωση. Εξαιτίας αυτού, το νικέλιο έχει χρησιμοποιηθεί ιστορικά για την επικάλυψη διαφόρων επιφανειών, όπως μέταλλα (όπως σίδηρος και ορείχαλκος), το εσωτερικό χημικών συσκευών και ορισμένα κράματα που πρέπει να διατηρούν ένα γυαλιστερό ασημί φινίρισμα (όπως το νικέλιο ασήμι) . Περίπου το 6% της παγκόσμιας παραγωγής νικελίου εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για ανθεκτική στη διάβρωση επιμετάλλωση καθαρού νικελίου. Το νικέλιο ήταν κάποτε ένα κοινό συστατικό των νομισμάτων, αλλά αυτό έχει αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από φθηνότερο σίδηρο, κυρίως επειδή μερικοί άνθρωποι έχουν δερματικές αλλεργίες στο νικέλιο. Παρόλα αυτά, η Βρετανία άρχισε να κόβει νομίσματα σε νικέλιο και πάλι το 2012, λόγω των αντιρρήσεων των δερματολόγων.
Το νικέλιο είναι ένα από τα τέσσερα μόνο στοιχεία που είναι σιδηρομαγνητικά σε θερμοκρασία δωματίου. Οι μόνιμοι μαγνήτες alnico που περιέχουν νικέλιο έχουν μαγνητική ισχύ μεταξύ των μόνιμων μαγνητών που περιέχουν σίδηρο και των μαγνητών σπάνιων γαιών. Η θέση του νικελίου στον σύγχρονο κόσμο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα διάφορα κράματά του. Περίπου το 60% της παγκόσμιας παραγωγής νικελίου χρησιμοποιείται για την παραγωγή διαφόρων χαλύβων νικελίου (ειδικά ανοξείδωτου χάλυβα). Άλλα κοινά κράματα, καθώς και μερικά νέα υπερκράματα, αντιπροσωπεύουν σχεδόν όλη την υπόλοιπη παγκόσμια χρήση νικελίου. Οι χημικές χρήσεις για την παραγωγή ενώσεων αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 3 τοις εκατό της παραγωγής νικελίου. Ως ένωση, το νικέλιο έχει πολλές ειδικές χρήσεις στη χημική παρασκευή, για παράδειγμα ως καταλύτης για αντιδράσεις υδρογόνωσης. Τα ένζυμα ορισμένων μικροοργανισμών και φυτών χρησιμοποιούν το νικέλιο ως ενεργό κέντρο, επομένως το νικέλιο είναι ένα σημαντικό θρεπτικό συστατικό για αυτά. [1]