Πρόκειται για ένα χημικό στοιχείο με το χημικό σύμβολο Ni και τον ατομικό αριθμό 28. Είναι ένα λαμπερό ασημένιο λευκό μέταλλο με υπαινιγμούς χρυσού στο ασημένιο λευκό χρώμα του. Το νικέλιο είναι ένα μεταβατικό μέταλλο, σκληρό και όλκιμο. Η χημική δράση του καθαρού νικελίου είναι αρκετά υψηλή και αυτή η δραστικότητα μπορεί να παρατηρηθεί στην κατάσταση της σκόνης όπου μεγιστοποιείται η επιφάνεια της αντιδραστικής επιφάνειας, αλλά το μέταλλο του νικελίου χύδην αντιδρά αργά με τον περιβάλλοντα αέρα επειδή ένα στρώμα προστατευτικού οξειδίου έχει σχηματιστεί στην επιφάνεια. πράγματα. Παρόλα αυτά, λόγω της αρκετά υψηλής δραστηριότητας μεταξύ νικελίου και οξυγόνου, είναι ακόμα δύσκολο να βρεθεί φυσικό μεταλλικό νικέλιο στην επιφάνεια της γης. Το φυσικό νικέλιο στην επιφάνεια της γης περικλείεται σε μεγαλύτερους μετεωρίτες νικελίου-σιδήρου, επειδή οι μετεωρίτες δεν έχουν πρόσβαση στο οξυγόνο όταν βρίσκονται στο διάστημα. Στη γη, αυτό το φυσικό νικέλιο συνδυάζεται πάντα με το σίδηρο, αντανακλώντας ότι είναι τα κύρια τελικά προϊόντα της νουκλεοσυναγωγίας σουπερνόβα. Πιστεύεται γενικά ότι ο πυρήνας της Γης αποτελείται από μίγμα νικελίου-σιδήρου.
Η χρήση του νικελίου (φυσικό κράμα νικελίου-σιδήρου) χρονολογείται από το 3500 π.Χ. Ο Axel Frederick Kronstedt ήταν ο πρώτος που απομόνωσε το νικέλιο και το ορίζει ως χημικό στοιχείο το 1751, αν και αρχικά έσφαξε το μεταλλεύμα νικελίου για ένα ορυκτό χαλκού. Το ξένο όνομα του νικελίου προέρχεται από το άτακτο goblin του ίδιου ονόματος στο μύθο των γερμανών ανθρακωρύχων (το νικέλιο, το οποίο είναι παρόμοιο με το ψευδώνυμο "Old Nick" για το διάβολο στα αγγλικά). . Η πιο οικονομική πηγή νικελίου είναι ο λιμονίτης σιδηρομεταλλεύματος, ο οποίος γενικά περιέχει 1-2% νικέλιο. Άλλα σημαντικά ορυκτά για το νικέλιο περιλαμβάνουν πεντλαντίτη και πεντλαντίτη. Οι κύριοι παραγωγοί νικελίου περιλαμβάνουν την περιοχή Soderbury στον Καναδά (που γενικά πιστεύεται ότι είναι ένας κρατήρας μετεωρίτης), η Νέα Καληδονία στον Ειρηνικό Ωκεανό και το Norilsk στη Ρωσία.
Επειδή το νικέλιο οξειδώνεται αργά σε θερμοκρασία δωματίου, θεωρείται γενικά ανθεκτικό στη διάβρωση. Εξαιτίας αυτού, το νικέλιο έχει χρησιμοποιηθεί ιστορικά για την πλάκα μιας ποικιλίας επιφανειών, όπως τα μέταλλα (όπως ο σίδηρος και ο ορείχαλκος), το εσωτερικό των χημικών συσκευών και ορισμένα κράματα που πρέπει να διατηρήσουν ένα λαμπερό ασημένιο φινίρισμα (όπως το αργύριο νικέλιο). Περίπου το 6% της παραγωγής νικελίου του κόσμου εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για την ανθεκτική στη διάβρωση καθαρή επένδυση νικελίου. Το νικέλιο ήταν κάποτε ένα κοινό συστατικό των νομισμάτων, αλλά αυτό έχει αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από φθηνότερο σίδηρο, κυρίως επειδή μερικοί άνθρωποι έχουν αλλεργίες δέρματος στο νικέλιο. Παρ 'όλα αυτά, η Βρετανία άρχισε να κόπηκε ξανά τα νομίσματα στο νικέλιο το 2012, πάνω από τις αντιρρήσεις των δερματολόγων.
Το νικέλιο είναι ένα από τα τέσσερα στοιχεία που είναι σιδηρομαγνητικά σε θερμοκρασία δωματίου. Οι μόνιμοι μαγνήτες που περιέχουν νικέλιο έχουν μια μαγνητική αντοχή μεταξύ εκείνης των μόνιμων μαγνητών που περιέχουν σίδηρο και των μαγνητών σπάνιων γαιών. Η κατάσταση του νικελίου στον σύγχρονο κόσμο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα διάφορα κράματα του. Περίπου το 60% της παραγωγής νικελίου του κόσμου χρησιμοποιείται για την παραγωγή διαφόρων χάλυβες νικελίου (ειδικά από ανοξείδωτο χάλυβα). Άλλα κοινά κράματα, καθώς και μερικά νέα υπερκράματα, αντιπροσωπεύουν σχεδόν όλη τη χρήση του υπόλοιπου παγκόσμιου νικελίου. Οι χημικές χρήσεις για να κάνουν ενώσεις αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 3 % της παραγωγής νικελίου. Ως ένωση, το νικέλιο έχει αρκετές συγκεκριμένες χρήσεις στη χημική παραγωγή, για παράδειγμα ως καταλύτης για αντιδράσεις υδρογόνωσης. Τα ένζυμα ορισμένων μικροοργανισμών και φυτών χρησιμοποιούν το νικέλιο ως ενεργό χώρο, οπότε το νικέλιο είναι ένα σημαντικό θρεπτικό συστατικό γι 'αυτούς. [1]